การเป็นผู้ช่วยเหลือเกื้อกูล(Steward)

ที่จริงแล้วนิสัยคนไทยคุ้นกับคำว่าช่วยเหลือเกื้อกูล ด้วยศาสนาพุทธซึ่งเป็นศาสนาของคนส่วนใหญ่ในประเทศ สอนให้คนไทยเป็นกัลยาณมิตร เป็นมิตรที่ดีงามหรือเป็นเพื่อนแท้ คุณลักษณะของกัลยาณมิตรสามเรื่องในเจ็ดเรื่องที่สอนให้เป็นคนช่วยเหลือเกื้อกูล เริ่มจากกัลยาณมิตรต้องมีเมตตาต่อกัน (ปิโย) กัลยาณมิตรต้องเป็นที่พึ่งที่อาศัยได้ (ครุ) และกัลยาณมิตรต้องเป็นที่ปรึกษาที่ดีได้ (วัตตา) คุณสมบัติของกัลยาณมิตรจึงเป็นคุณสมบัติที่สร้างนิสัยให้เป็นผู้ช่วยเหลือเกื้อกูล เหมือนดั่งชาวต่างชาติผู้ชายที่ทำหน้าที่เป็นสจ๊วต (Steward) บนเครื่องบิน ขณะเดินทางเขาเหล่านั้นจะคอยช่วยเหลือผู้โดยสารทุกคน คอยถามว่าต้องการสิ่งนี้ไหม ต้องการอะไรเพิ่ม ยิ้มแย้มแจ่มใสด้วยความน่ารักด้วยเมตตาต่อผู้โดยสาร เหตุนี้แหละ ปีเตอร์ เซงกี้ จึงกำหนดให้ Steward เป็นองค์ประกอบย่อยของ Leadership ในเรื่ององค์กรแห่งการเรียนรู้
การฝึกตนให้มีความรัก ความเมตตา เอื้ออาทร ต่อเพื่อนมนุษย์ ย่อมทำให้เป็นคนอ่อนโยนให้อภัยในความผิดพลาด ให้โอกาสและเป็นคนที่มีทัศนคติเป็นบวกเสมอ ผู้เขียนเชื่อว่าหากเราฝึกตนได้เช่นนี้น่าจะเป็นผู้นำที่ดีได้แล้ว